Okružni sud u Doboju donio je dana 24.02.2021. godine  presudu kojom je optuženi Staniša Miljanović sa boravištem u Doboju,  oglašen krivim za krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav 1. Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, preuzetog zakona  i  osuđuje na  kaznu zatvora u trajanju od po 2 (dvije ) godine i 6 (šest) mjeseci.

  

Optuženi  Staniša Miljanović.sa boravištem u Doboju.  

K R I V    JE

       

što  je:

 

            Kršeći pravila međunarodnog prava, sadržana u članu 3. stav 1 tačka a) Četvrte ženevske konvencije o zaštiti građanskih lica za vrijeme rata od 12.08.1949. godine i članu 13. stav 2 u vezi sa članom 4. stav 1 i 2 tačka a) Dopunskog protokola uz navedenu konvenciju o zaštiti žrtava nemeđunarodnih oružanih sukoba od 08.06.1977. godine (Protokol II), za vrijeme oružanog sukoba u Bosni i Hercegovini, između organizovanih oružanih snaga Vojske Republike Srpske, s jedne strane i Armije BiH i Hrvatskog vijeća obrane, sa druge strane, u vremenskom periodu od početka mjeseca maja 1992. godine do kraja ljeta 1992. godine, kao stražar u Okružnom zatvoru u Doboju, fizičkim zlostavljanjem prema civilnim licima bošnjačke i hrvatske nacionalnosti, a nakon njihovog privođenja sa cijelog područja opštine Doboj u Okružni zatvor, nanosio povrede tjelesnog integriteta na način da je: 

 

Sredinom mjeseca maja 1992. godine, narušio tjelesni integritet oštećenog  Hidić Ešefa, na način da je u trenutku kada su se zatvorenici vraćali iz toaleta, iz grupe izdvojio  oštećenog, odveo ga u vešeraj i istom zadao više udaraca palicom po glavi i drugim dijelovima tijela.   

 

Dana 08.06.1992.godine nanosio povrede tjelesnog integriteta oštećenom Mešić Sulji na način da je došao pred ćeliju u kojoj se Mešić nalazio, te je istom naredio da provuče glavu  kroz mali prozor na vratima ćelije,  a zatim ga uhvatio za kosu i zadao više udaraca u glavu,  od čega je jedan udarac bio i drškom noža u predjelu čela, nakon čega je otključao vrata ćelije i ušao u ćeliju,  a potom oštećenom zadao dva udarca- uboda nožem i to jedan s prednje strane iznad srca prema pazuhu, a drugi udarac- ubod u predjelu lijevog bubrega,  od čega je oštećeni počeo da krvari, da bi u periodu od 03.05.1992.godine pa do 05.10.1992.godine još u nekoliko navrata,  tukao oštećenog  na način da mu prvo naredi da provuče glavu na šalter od vrata ćelije,  gdje se donosi hrana,  potom ga hvatao rukama za kosu i vukao, a  onda mu zadavao udarce po glavi.

 

U vremenskom periodu od mjeseca juna 1992.godine,  pa do kraja ljeta 1992.godine,  u više navrata narušavao tjelesni integritet oštećenog Ibraković Šabana, na način da je,  sam ili zajedno sa ostalim čuvarima,  tukao  oštećenog drvenom palicom po glavi.

 

Neutvrđenog dana u mjesecu junu 1992. godine, u krugu zatvora u Doboju, narušio tjelesni integritet oštećenom Jeleč Stjepanu, na način da je oštećenog ošamario  a nakon čega je  istom zapalio odjelo.

 

Neutvrđenog dana tokom ljeta 1992. godine, došao do ćelije u kojoj se nalazio oštećeni Tipura Ilija, naredio oštećenom da dođe do vrata, a zatim kroz rešetku provukao ruku i povukao istog do rešetki da je oštećeni glavom udario o rešetke, a nakon toga je izvukao nož i približio do glave oštećenog, kada su ostali zatvorenici u ćeliji odvojili oštećenog od optuženog, da bi u još nekoliko navrata, sam ili sa drugim stražarima, tukao oštećenog zadajući mu udarce po cijelom tijelu.

 

Tokom ljeta 1992.godine narušavao tjelesni integritet oštećenih Kovačević Mustafe,   Piera Amera, Krdžalić Hasana, i Šehić Omera dok su prolazili hodnikom u vc,  na način da je Kovačević Mustafu više puta udario palicom po glavi,  Piera Amera  udario dva do tri puta otvorenom šakom šamarom po glavi i nogom dva –tri puta  šutnuo od pozadi, Krdžalić Hasana u više navrata udarao palicom, a Šehić Omera kada je jedne subote došao u zatvor prvo pitao” Zašto danas nisi otišao na posao”,  a Šehić mu je odgovorio “Nisam ja za to kriv,  niste me pozvali”,  nakon čega je drškom noža udario Šehić Omera u predjelu nosa slomivši mu nosnu kost.

 

Tokom mjeseca jula 1992.godine, u više navrata narušavao tjelesni integritet oštećenog Šehić Izeta, udarajući ga rukama, palicom i nogama po cijelom tijelu, a tačno neutvrđenog dana u mjesecu julu  1992. godine, nakon što ga je oštećeni zamolio da ga pusti da ode u toalet,  istog  izveo iz ćelije  i u hodniku laktom ga udario u lijevu stranu lica,  izbivši mu tom prilikom  dva zuba, nakon čega ga je pustio da ode u toalet, a po povratku oštećenom zadao više udaraca pištoljem po glavi.

 

U vremenskom periodu od mjeseca jula do avgusta 1992. godine, u više navrata narušavao tjelesni integritet oštećenog Starčević Rifata na način da je istog tukao rukama po glavi kada su zatvorenici izvođeni u krug zatvora, da bi i jedne prilike kada je oštećeni trebao da unese hranu u ćeliju istog udarao rukama po glavi, licu i potiljku.

 

            Dakle, za vrijeme oružanog sukoba, kršeći pravila međunarodnog prava, fizičkim zlostavljanjem prema civilnom stanovništvu narušavao njihov tjelesni integritet,

 

             čime je  počinio krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav 1 Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije,  preuzetog zakona,

 

             pa ga sud primjenom istog zakonskog propisa i člana  33,  38,  42. stav 1. tačka 2. i 43. stav 1. tačka 1. Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, preuzetog zakona

            

OSUĐUJE

 

NA KAZNU ZATVORA U TRAJANJU OD 2 (DVIJE) GODINE I 6 (ŠEST) MJESECI

 

              Na osnovu člana 50.stav 1. Krivičnog zakona Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije,  preuzetog zakona, optuženom se u kaznu zatvora uračunava vrijeme provedeno u pritvoru počev od 30.01.2020.godine  do 29.05.2020.godine. 

 

               Na osnovu člana 99. stav 4. Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske optuženi se oslobađa u cijelosti naknade troškova  krivičnog postupka iz člana 96.stav 2. tačka a) do e) Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske koji padaju na teret budžetskih sredstava,  a na osnovu člana 101. Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske nužni izdaci optuženog i nagrada i nužni izdaci njegovog branioca   padaju na teret budžetskih sredstava. O visini troškova  sud će donijeti posebno rješenje kad se ti podaci pribave.

 

               Na osnovu člana 108. stav 3. Zakona o krivičnom postupku Republike Srpske oštećeni  Mešić Suljo shodno postavljenom  imovinsko pravnom  zahtjevu u cjelini se upućuje na parnični postupak, dok ostali oštećeni i članovi njihovih porodica  se upućuju da imovinsko pravne zahtjeve mogu ostvariti u parničnom postupku.

           

            Donošenje nepravosnažne presude protiv Staniše Miljanovića sa boravištem u   Doboju ne znači da je ta osoba zaista i odgovorna za počinjenje krivičnog djela. Prema principu prezumpcije nevinosti, svako se smatra nevinim za krivično djelo, dok se pravosnažnom presudom ne utvrdi njegova krivica.